De meesten van ons werden van kleins af aan geleerd dat we niet goed zijn zoals we zijn en om ons te aan te passen aan welke regels/ideeën/normen er dan ook aanwezig waren in onze ouders, familie en ruimere sociale context. Meestal is dit onbewuste programmering geweest die de meeste mensen als hun normaliteit beschouwen. 

Helaas heeft therapie in de traditionele zin deze houding tot op zekere hoogte overgenomen en mensen gaan dan ook vaak met hun therapeut op zoek naar wat er 'mis' met hen is en hoe ze 'beter' kunnen worden. Conventionele therapie is aldus tot op zekere hoogte een middel tot her-adaptatie geworden aan de sociale normen waarin we leven. Ik wil datzelfde patroon niet herhalen. Meer nog, ik ben er helemaal niet op uit om je te veranderen. Wat mij betreft ben je goed zoals je bent, in al je uniekheid. Wat we wél gaan doen is onderzoeken hoe je symptomen en klachten wegwijzers naar je ziel zijn die je tonen waar je de volle expressie van jezelf onbewust tegenhoudt. Dat maken we zo transparant als mogelijk in je gedachten, gevoelens, lichaam en in je verbeelding. Op die manier kan verandering natuurlijk en spontaan ontstaan/zich voltrekken in overeenstemming met wie je werkelijk bent en uit eigen beweging. 

​

Therapie kan je wat mij betreft vergelijken met het proces van een oester die een parel maakt. Het begint met een korreltje zand dat de oester irriteert (net als een klacht of symptoom dat kan). Echter, de oester probeert niet van de korrel zand af te komen, in plaats daarvan begint hij traagjes met het omhullen ervan met parelmoer, d.i. de stof die de binnenkant van de oester opmaakt (m.a.w. met haar eigen lichaam begint de oester de korrel te omhullen). Net zoals wij onze klachten en symptomen vanuit verschillende invalshoeken en met verschillende perspectieven kunnen omhullen. Uiteindelijk maakt de oester de korrel zand dus tot een deel van zichzelf. Op dezelfde manier zal je erachter komen dat je symptoom of klacht altijd al een deel van jou heeft uitgemaakt. En evenals de korrel zand zal jij door een transformatieproces gegaan zijn. Niet meer herkenbaar, maar mooier dan iemand zich daarvoor had kunnen voorstellen. Zoals jij en elk deel van jij, is elke parel uniek. Ik aanzie het als mijn voorrecht om je te mogen gidsen terwijl je de diepte induikt om jouw parel op te halen.

​